18 oktober 2013 - Trouwe viervoeters

Ook sommige klanten
en leveranciers
nemen hun hond
mee naar het werk.

Zoals veel van onze relaties weten, neem ik vaak één van mijn honden mee naar de zaak. Op enig moment was dat standaard en een langere tijd waren het er zelfs twee. Inmiddels hebben wij drie honden maar die allemaal mee naar het werk nemen, vind zelfs ik een beetje te gortig. Als niet hondenliefhebber wordt mijn hobby door Goris gedoogd, al zo'n 18 jaar. Toen ik ooit mijn eerste hond uit het asiel haalde, had ik een plan. Ik liet op de zaak door twee bondgenoten, Johan en Maarten, een kennel met houten hondenhok bouwen. Ik wist dat Goris een hond onder mijn bureau geen goed plan vond, maar als ik de hond wel mee kon nemen en overdag op de zaak in het kennel kon zetten (met allerlei bekenden en terreinactiviteiten om hem heen), dan hoefde hij niet hele dagen alleen thuis te zijn.
Want dat was de reden waarom ik, sinds ik op mezelf woonde, nog geen hond had genomen. Ik heb verdrongen hoe lang ie daar in gezeten heeft. Uiteindelijk vroegen ze bij het naburige pompstation van wie die k** hond was die een hele dag zat te blaffen. Zelf had ik inmiddels ook al enige tijd vlekken van ellende in mijn nek. Ik moest toegeven, dit ging niet werken. Dit was geen kennelhond maar een schoothond. Als Goris er niet was, werd ie binnengesmokkeld maar uiteindelijk is Loeki toch onder het bureau beland. Na Loeki volgde Amber en nu Pepper. Het kan het ijs breken bij moeilijke gesprekken (als hij tenminste niet stiekem heftige winden laat of luid ligt te snurken) en onze vaste klanten weten niet beter dan dat er altijd wel een hond rondloopt. En volgens mij is uit psychologisch onderzoek gebleken dat het heel gezond is :-).