Zaterdag een artikel over ons boek in het AD! |
Nou....ik had het kunnen verzinnen. Als mijn voorbereiding voor een redelijk informele speech, voor intimi én over een bekend onderwerp, mij een paar uurtjes voorbereiding kost omdat het voor mij beter werkt als ik het helemaal uitschrijf, dan had ik nu op zijn minst wel wat highlights kunnen noteren. Dat besef komt pas tijdens het gesprek. Het is een fijn gesprek en ze neemt de tijd. Ik heb het idee dat mijn stortvloed aan informatie als een soort flipperkastballetje alle kanten op schiet. Op de vraag: "Waarom zoveel openheid?", val ik zelfs even helemaal stil. Ik ben blij met het gesprek maar vraag me af wat ze van zoveel informatie in hemelsnaam moet breien! Het is heel fijn dat we de tekst vooraf nog even te zien krijgen. Ik mag dan ook niet teleurgesteld zijn dat de tekst redelijk "algemeen" gebleven is. Ze heeft zoveel enthousiaste verhalen over haar heen gestort gekregen en ik heb er geen enkele richting aan gegeven. Dit is een vak apart en wat is dan eigenlijk de nieuwswaarde voor het AD? Ik ben al blij dat mijn gesputter over het kader, waar met grote letters "Milieuhinderlijk" staat, gehonoreerd wordt. Er komt een ander kader en ik mag nog wat tekst aanpassen. Uiteindelijk ben ik redelijk tevreden. Dat het niet een heel bijzonder verhaal geworden is, heb ik helaas alleen aan mezelf te danken.