maandag 1 december 2014

30 november - Dank u, Sinterklaasje

Strijen, 1 december 2014

Het is inmiddels traditie, de Sint zoekt ons op in Strijen.
Hij levert daar zijn pakketten af, zodat wij ze rond kunnen "rijen".

Ons team maakt een gedicht, wat meer een vorm van is van reflecteren.
Een terugblik op weer een bewogen jaar, wat hebben we ervan kunnen leren?

...dat de maan door de bomen schijnt maar blijkbaar zien we het nóg niet goed...., want wat is er met die arme Piet gebeurd? Is ie nou wel of niet zwart van het roet?

...dat zelfs al wil je je er niet mee bemoeien, je er toch mee wordt vermoeid,
en dat je jezelf afvraagt, hoe lang zijn wij nog door al die (sociale) media geboeid?

...dat bits en bytes van onze netwerken razendsnel vliegen door de lucht en datalijnen.
Zo ook de Facebook-, Pinterest- en Twitterberichten van Van der Sijde en de zijnen.

...dat zakelijk gezien deze online wereld noodzakelijk blijkt én van groot belang,
want ook in 2015 blijft er een verschuiving van "bricks naar clicks" aan de gang.

...dat de consument nog beter geïnformeerd en mondiger is, blijft ook een feit.
En dat ook positief nieuws snel verdwijnt en negatief nieuws juist langer beklijft.

...dat goed niet altijd goed genoeg is, dus we moeten oppassen voor spanning en stress,
want kunnen improviseren en wendbaar zijn, was in 2014 wel de grootste les.

...dat we in een veranderende wereld leven, dat hoeft geen trendwatcher ons te vertellen,
maar wat blijft is onze belofte dat u ons met uw vraagstuk altijd kunt bellen...

...dat wij het belangrijk vinden niet alleen uw data te kennen maar ook uw gezicht,
want een blik en gebaar zegt vaak meer dan 1.000 woorden in een online bericht.

Wat ook onveranderd blijft is dat wij in 2015 verder aan onze samenwerking zullen bouwen.
Maar vandaag bedanken wij u voor het, in dit jaar, in ons gestelde vertrouwen!

Sint en Piet 

vrijdag 31 oktober 2014

31 oktober 2014 - Neem de Tijd!

Ik heb sinds kort weer een nieuw motto...."Tussen nu en morgen ligt nog een hele tijd".  Het is een uitspraak van Goethe en ik zag 'm het op een kaartje in de Flow. Aangezien ik, als een door de wol geverfde ex-multitasker, behoorlijke neigingen tot piekeren heb (over al die 100.000 dingen die ik denk nog te moeten doen tussen nu en nu) spreek ik deze zin inmiddels meerdere keren per dag uit, als een soort mantra. Ik word er echt rustiger van.....

Tijd is sowieso iets waar we een chronisch gebrek aan hebben. In diezelfde Flow (hét tijdschrift zonder haast) las ik een artikel over handelen in tijd in plaats van geld. Op Hourtopia.com kun je een toekomstig uur kopen en daarvoor in de plaats krijg je een speciaal Hourtopia bankbiljet en een officieel tijdsdocument. Maar je kunt ook een uur in het verleden kopen. Een uur dat voor jou heel belangrijk is geweest en je zo kunt koesteren. Je kunt het document ook cadeau geven, als je bijvoorbeeld zo'n speciaal moment met iemand gedeeld hebt. Blijkbaar zijn er veel mensen die het gevoel hebben dat ze tijd verloren hebben want de website wordt druk bezocht. Toch grappig als je je bedenkt dat tijd misschien wel het enige is waar juist iedereen gratis over kan beschikken. We doen vaak alsof tijd ons overkomt maar niets is minder waar, leert Hourtopia ons. De oude Grieken hadden twee tijdsvormen; chronis en kairos. Chronos staat voor chronolische meetbare tijd, kairos voor een onmisbare en intense tijd. Chronos gaat alleen over kwantiteit. En zo ben ik ook opgegroeid en opgevoed; leer te multitasken en verlies geen tijd!! Altijd je handen laten wapperen, en zo efficiënt mogelijk met je beschikbare tijd omgaan. Inmiddels heb ik wel geleerd dat de tijdsvorm kairos, wat gaat over kwaliteit, mij beter past. Ik word daar gelukkiger van en het lukt mij juist beter om met onverwachte situaties om te gaan door juist niet te multitasken maar bewust tijd (vrij) te maken. Zoals in situaties waarbij al het andere ineens moet wijken, zoals het moment dat mijn moeder door een herseninfarct getroffen werd, enige weken geleden. Vroeger voelde ik me trots als het me lukte alle ballen tegelijkertijd in de lucht te houden maar ik was met regelmaat zó overprikkeld dat ik letterlijk onder moest duiken om weer tot mezelf te komen. Nu koester ik de momenten, de bewuste tijd, zelfs al betekent dat dat ik me helemaal moet onderdompelen in mijn angst of verdriet. Ik weet inmiddels dat ik mezelf daarin niet verlies, althans niet lang. Het lukt me juist beter, na dat moment met 100% aandacht doorleefd en doorvoeld te hebben, weer tijd te maken voor andere zaken.

woensdag 1 oktober 2014

30 september 2014 - "Hout" toch op man!!

De afgelopen maanden heb ik regelmatig rond de tafel gezeten met ondernemers die duurzaamheid hoog in het vaandel hebben staan. Veelal vriendelijke en bevlogen mensen uit allerlei branches. Mensen waar ik me prettig bij voel of die zelfs tot mijn vriendenkring zouden kunnen behoren. En waarom? Omdat wij iets gemeen hebben. En dat voelt fijn. Was dat de reden om zoveel tijd en energie in dit persoonlijke contact te steken? Nee, als ik me persé fijn wil voelen, ga ik wel paardrijden :-). Goh, misschien moet ik deze kruistocht wel te paard doen! Is dat duurzamer dan mijn elektrische auto? Of krijgen wij dan weer discussies over paardenmest in de winkelstraat?

Dat klinkt wel een beetje cynisch hè, en dat klopt. Ik houd namelijk oprecht van alles wat groeit en bloeit en ik geloof ook dat alles onderling afhankelijk is en niets op zichzelf bestaat. Ik geloof ook dat we erg nonchalant met onze grondstoffen omgesprongen zijn en andere wegen moeten onderzoeken. Tegelijkertijd vind ik het ook ongelooflijk arrogant dat wij, mensen, denken te weten hoe het dan wél moet. Als je je er in verdiept, zoals ik dat graag doe, dan zie ik naast de Inconvenient Truth ook een Convenient Lie, bijna als yin en yang, naast elkaar bestaan. En dat is in zekere zin ook evenwicht.

Terug naar mijn zakelijke kruistocht en waarom dat het aan tafel zitten met gelijkgestemden niet altijd even fijn voelt maar wel noodzakelijk is. Wat mij namelijk opgevallen is, is dat veel mensen, met dezelfde duurzame intenties, van mening zijn dat alle geïmpregneerde hout gif is, dat wij alleen lokaal hout zouden moeten gebruiken en tropisch hardhout pertinent geboycot moet worden. Om maar een paar voorbeelden te noemen. Waar is die mening op gebaseerd? Welke kennis heb je dan tot je genomen? Gegoogled? Of is het wie er het hardst roept in de media of wie het meeste geld op tafel legt? Het is toch nooit een kwestie van goed of fout? Het is een kwestie van good, beter, best. In iedere situatie, met ieder product of dienst, voor iedere persoon is het maatwerk. En wie bepaalt wat goed is? Dat bepaal je toch zeker zelf? Met gevoel én gezond verstand...toch?

Blijkbaar niet want het verbaast me niets dat ik vandaag in de Houtwereld een bericht las over het nieuwe boek van politiek journalist Thomas van Belzen. In zijn boek Duurzaamheidsoorlog beschrijft hij de geschiedenis van het falende duurzaamheidsbeleid. Ik ben echt reuze benieuwd naar de onthullende interviews met deskundigen, architecten, aannemers, toeleveranciers, lobbyisten, oud-ministers en oud-staatssecretarissen over het grote spanningsveld tussen milieu-ambities en financiële belangen. Niet om gelijk te krijgen of om een punt te maken maar om mensen wakker te schudden. Naast het politieke aspect en de financiële belangen, vind ik het tenenkrommend dat we elkaars producten veroordelen en elkaar overschreeuwen met keurmerken, duurzaamheidseisen en ingewikkelde en dure systemen verzinnen om het allemaal te waarborgen. En wát te waarborgen? Er is echt niemand meer die nog weet hoe het zit, laat staan dat het überhaupt nog gaat over het verbeteren van de wereld. En denk je dat de eind gebruiker nog weet of hij of zij een eerlijk product geleverd krijgt? "Hout" toch op man!!

vrijdag 29 augustus 2014

29 augustus 2014 - Murphy's law

Speciaal voor de verkoop van elektrische auto's heeft Renault leuke charmante dames aangenomen. Elektrisch rijden is namelijk niet stoer en mannelijk en het schijnt bij mannelijke verkopers nogal wat weerstand op te roepen. Zij vinden dat elektrisch rijden niets met écht autorijden te maken heeft,.....een beetje dat idee (en er dan vies bij kijken). Hoewel ik voorstander ben van "koop lokaal", is de Strijense Renaultgarage blijkbaar ook nog té stoer voor elektrisch want wij werden doorverwezen naar Etten-Leur. En zo kwam het dat ik op 9 mei jl., ja, ja, bij een leuke enthousiaste verkoopster, het verkoopcontract tekende voor een 100% elektrische Renault Kangoo. Niet echt een sexy wagen maar voor mij moet een auto maar aan drie zaken voldoen; hij moet altijd starten, niet te veel kosten en zonder gedoe drie honden of een baal hooi kunnen bergen.

Net als de rest van de wereld tegenwoordig, wil ik niet te lang wachten op mijn nieuwe aanschaf maar dat was allemaal geen probleem. Leverdatum in week 27. Overzichtelijk, dacht ik en de foeilelijke oplaadpaal hing ook in een rap tempo thuis aan de gevel. Maar de weken verstreken, 28, 29, 30, 31 en ja, eindelijk eind week 32 werd ie in de garage afgeleverd maar hij zou dan pas in week 33 rijklaar zijn. Dat moet dan maar. "Heb erg in het tussenschot!", riep ik nog tegen de mannelijke verkoper die voor de afhandeling mocht zorgen..... Maar nu ging de wet van Murphy in werking want de aflever afspraak van 13 augustus werd afgebeld. De ombouwer had verzaakt en de auto was zonder hondenrek teruggekomen. Ook de aflever afspraak van 20 augustus werd afgebeld. De ombouwer had blijkbaar maar één lasser en die was nog steeds met vakantie. Arme verkoopmijnheer van Renault...als je al niets met elektrisch rijden hebt en je moet ook nog slechtnieuwsgesprekken voeren over het afleveren van een....jawel...elektrische auto, dan helpt dat niet.

Maar vandaag is ie er dan eindelijk....., eind week 35, ruim 8 weken over tijd. De oprechte excuses van de verkoopmijnheer van Renault, die met een fles wijn en een dinercheque de pijn wat probeert te verzachten. Het werkt.....na al die toestanden wilden ik die Kangoo eigenlijk helemaal niet meer maar vandaag ben ik blij met mijn nieuwe 100% elektrische bolide!

vrijdag 18 juli 2014

18 juli 2014 - Kent ons ons wel?


Als het op sponsoring aankomt, weet men ons hier in de regio wel te vinden. Vaak nog sneller dan het geluid, alsof we standaard bij mensen onder de speeddail zitten. Waarschijnlijk onder de B van “Bedrijf wat nooit nee zegt”. Meestal wordt het nog zo gebracht dat wij ons super vereerd moeten voelen dat we benaderd zijn om gratis ons product te leveren. Als we geluk hebben mogen we zelfs een vlag ophangen!! En inderdaad, bij een goed lokaal initiatief of leuke sportclubactie, zeggen we niet snel nee. Wij zijn nu eenmaal een sociaal bedrijf, al ruim 85 jaar.

Vaak is het ook een “ons kent ons” verhaal en dus laagdrempelig voor de aanvrager, én met een hoge gunfactor. Maar als "ons ons kent", waarom bleek vorig jaar dan uit marktonderzoek én uit onze omzetcijfers,  dat de regionale bekendheid voor wat betreft de verkoop aan particulieren te wensen over liet? Dat snap ik niet.... en het is toch echt niet zo dat als je op Google "sponsor gezocht" in tikt , gelijk onze bedrijfsnaam komt bovendrijven. Bijzonder vind ik ook dat er zelfs specifiek naar gratis materialen gevraagd wordt die al enige tijd uit ons assortiment zijn of niet goed lopen. Zal ik eens wat noemen? Tuinhuisjes (ja, hoor of wij die gratis willen leveren .....), schommels, picknicktafels, plantenbakken… Allemaal artikelen die de consument al jaren niet of nauwelijks meer bij ons koopt omdat het via internet veel goedkoper is!!! Ik kan vier blogitems met redenen verzinnen waarom het goedkoper is en misschien ga ik dat ook nog wel een keer doen maar die ene reden moet me vandaag toch van het hart. Bij de meeste internetbedrijfjes speelt "ons kent ons" geen rol en is er geen sprake van een gunfactor dus zij worden ook niet gebeld, hoeven niemand met veel geduld en vriendelijkheid te woord te staan en hoeven niets gratis weg te geven. De kans dat je via een internetbedrijf een dorpsgenoot treft, of iemand die jouw sportclub kent of zich verbonden voelt met een lokaal initiatief, is bijna nihil dus waarom zouden zij iets voor jou doen?
Nu is dit geen betoog van “Voor wat, hoort wat…” want mij is geleerd te delen zonder dat je er direct iets voor terug verwacht maar ik ben ook opgegroeid met de overtuiging dat je elkaar iets moet gunnen. Waarom sponsoren wij? Het is het creëren van goodwill, pr staat voor public relations of wel, het opbouwen van een publieke relatie. Want als "ons ons kent", dan kun je er op vertrouwen dat jouw bedrijfsnaam ook bij iemand opkomt als er vraag is naar een product of dienst die jij levert, toch? Dus ook het besef dat er, vaak zelfs bij jou op de hoek van de straat, een bedrijf zit met werknemers die de kennis hebben, of zelfs jou kennen en jou graag van dienst zijn. De kans is groot dat er een schoonzusje van een neef werkt of een dochter van de buurvrouw die onlangs op een verjaardag nog vertelde hoe blij zij is dat ze nog een baan heeft.....in deze tijd. En dat is heel bijzonder als je ervan uitgaat dat internetbedrijfjes zonder de "ons kent ons" beleving....ondanks of juist dankzij deze tijd....toch de grootste gunfactor blijken te hebben.        

vrijdag 13 juni 2014

13 juni 2014 - Oranje Koorts

Enthousiasme en verbondenheid
tijdens 80 jaar VDS in 2008.
Persoonlijk ben ik niet zo'n fan van voetbal. Eerlijk gezegd vind ik de meeste profvoetballers onvolwassen, over het paard getilde, jankers die loon vóór prestatie krijgen, wat niet echt een stimulans is gebleken voor het leveren van wereldprestaties. Toch heb ik in de SijdKick Pool, met mijn niet voetballiefde en -kennis, Nederland - Brazilië in de finale gezet. Ach....als men er nu al niet meer in wil geloven (en ik geloof heilig in collectieve gedachtenkracht) waarom dan nog al die lol en moeite zeg maar. Dus ik zeg....ZE GAAN DIT WK WINNEN!

Hoewel wij binnen ons Van der Sijde Team echt niet allemaal liefhebbers van voetbal zijn, wordt het traditioneel dragen van oranje shirts op de dagen dat Nederland speelt, niet onder groot protest gedaan. Integendeel, WK of niet, de kleur oranje is onderdeel van onze huisstijl en het dragen van die oranje shirts geeft ons een gevoel van enthousiasme en verbondenheid. Als we er het boekje "Kies je kleuren" op naslaan, dan vertelt het ons dat Oranje staat voor gezellig, warm en vrolijk. Met je oranje shirtje straal je dus enthousiasme uit, en dat is weer aanstekelijk voor anderen. Het principe van één en één is meer dan twee. Oranje geeft energie en kracht. Nou....daarom dus de inmiddels bekende slogan Van der Sijde Hout van Oranje!

Fijne wedstrijd allemaal, maar bovenal een gezellig, warm en vrolijk weekend!

P.s. Brazilië - Kroatië had ik in de pool goed 3-1 :-).
Spanje - Nederland heb ik op 1 -2 ingezet. Ben benieuwd.

woensdag 28 mei 2014

28 mei 2014 - Wel of niet sluiten?

...dus gaan we voor een
lang weekend vrij.
Wel of niet open op de vrijdag na Hemelvaartsdag? Ieder jaar opnieuw een grote mensen vraag en geen eenvoudig rekensommetje. De afgelopen vijf jaar zijn we dicht geweest, behalve in 2013. Na een oneindig lange winter en matig tuinhoutseizoen besloten wij toen met de helft van ons team op Goede Vrijdag te werken en de andere helft op de vrijdag na Hemelvaart. Zo hoefden wij geen klanten teleur te stellen, geen omzet te missen en was iedereen toch een keer vier dagen aaneengesloten vrij.

Dit jaar echter staat de boog al enkele maanden gespannen en lijkt het tuinhoutseizoen al gestart te zijn in januari! Super blij mee natuurlijk maar om dan op een Goede Vrijdag, voorafgaand aan een prachtige zonnig Paasweekend, met een halve bezetting aanwezig te zijn, is vragen om moeilijkheden. Op dat moment hebben wij voor 2014 dan ook het besluit genomen om de vrijdag na Hemelvaart helemaal te sluiten en dit keer geen kunst en vliegwerk uit te halen. Misschien bellen er vrijdag klanten te vergeefs of staan ze voor een dichte poort. Dát besluit is genomen. De keuze is nu gevallen op het tevreden en fit houden van onze ínterne klanten. Een fijn en zonnig extra lang weekend allemaal!

dinsdag 13 mei 2014

13 mei 2014 - The making off.....

Van der Sijde Hout
in vogelvlucht
Vandaag hebben wij, via social media, onze nieuwe bedrijfsfilm gelanceerd! Twee en halve minuut Van der Sijde Hout in vogelvlucht. Met de drone van Qphoto zijn er mooie beelden vanuit de lucht gemaakt en iedereen van ons team komt even in beeld. Het is een mooie impressie geworden en we zijn er allemaal trots op. Het filmpje maken was leuk maar het is niet alleen voor de fun gemaakt. Vanuit veiligheidsoverweging (rondrijdend intern transport) beletten wij onze klanten over het terrein te zwerven maar tegelijkertijd ontnemen wij ze dan ook het zicht op de breedte van ons assortiment, de grootte van ons bedrijf met de enorme voorraad. Klanten zijn bij ons altijd welkom voor een rondleiding maar veel van onze relaties hebben het te druk en voor je het weet wordt een bedrijfsbezoek uitgesteld of blijft het beperkt tot een gang naar de afhaalbalie. De opnames, gemaakt met de drone, geven nu een mooie blik van bovenaf en je kunt het online, vanaf iedere locatie, in 2,5 minuten bekijken. Toch heeft deze film nog een andere functie.

maandag 5 mei 2014

5 mei 2014 - Tijdelijk onderkomen in 1944

Tijdelijk onderkomen
in het stoomgemaal.
Vandaag is het 5 mei, Bevrijdingsdag. Altijd goed om bij stil te staan, en niet alleen op 5 mei. Het leek mij een mooi moment om op deze dag een stukje tekst te plaatsen uit ons jubileumboek. Najaar 1944, pagina 33...

In het najaar van 1944 is de oorlog in Strijen in volle gang. Het is een vreemde situatie, want het zuiden van Nederland is door de geallieerden al bevrijd. Slechts op enkele kilometers afstand, aan de overkant van het Hollands Diep, lonkt de vrijheid. Rondom het bezette Strijen stellen Duitse soldaten intussen nog een geschut op omdat ze vermoeden dat Strijen een doelwit vormt voor de geallieerden en er gevechten op handen zijn. Om te voorkomen dat er veel burgerslachtoffers zullen vallen bij eventuele Engelse bombardementen, dwingen de Duitse bezetters de bewoners uit de streek te trekken. =>

maandag 14 april 2014

11 april 2014 - Geld tellen voor Thailand


Geld tellen voor Thailand
Mijn nichtje, Maaike (tevens bonusdochter van Goris), zit op het VWO in Oud-Beijerland. Op 17 juli vertrekt zij voor een schoolproject naar Thailand. Dit project, De Willem Helpt, helpt met name kinderen in Thailand. Maaike, 23 medeleerlingen en 4 leerkrachten gaan o.a. helpen bij het bouwen van scholen en het uitdelen van eten en andere praktische spulletjes. Om mee te mogen, moet Maaike vóór vertrek een minimaal bedrag inzamelen van € 1.875,00. Een gedeelte hiervan is voor het bekostigen van haar reis, de rest komt ten goede van dit project. Toen ik hoorde van haar plannen, leek het mij leuk Maaike te volgen in de aanloop naar haar vertrek. Ik ben gewoon nieuwsgierig naar hoe deze vijftienjarige dit beleeft, wat haar verwachtingen zijn en hoe ze dit met elkaar aanpakken en voorbereiden. Twee jaar geleden namelijk hebben Trinke en ik met Maaike een Vision Board gemaakt. =>

donderdag 13 maart 2014

13 maart 2014 - Geen 1 april grap

Even een strijkje leggen...
Het is al een paar weken prachtig weer. En daar zijn wij ook erg blij mee! Het is lekker druk maar qua bezetting lopen we soms een beetje klem. Het zijn steeds pieken, op niet voorspelbare momenten, dus hier voor mensen inlenen is eigenlijk geen optie en eerlijk gezegd ook geen luxe die wij ons nu willen permitteren. "Zet mij donderdag maar een dagdeel in de productie", zei ik tegen Goris. Dus werd ik ingepland voor het timmeren van schermen bij Lies en Peter. Of het een 1 april grap was, werd er gevraagd, toen ze het in de agenda zagen staan. Hoezo? Werkschoenen en -kleding aan, schouders eronder en handen laten wapperen, wat is daar zo grappig of bijzonder aan?

woensdag 19 februari 2014

19 februari 2014 - Van der Sijde Hout van Oranje

Zilver winnen is
Goud verliezen...
Als nomade-werker heb ik geen vaste werktijden en werkplek. Zo kwam het dat ik op zondag 9 februari thuis op mijn laptop aan het werk was en tegelijkertijd op tv de Olympische Spelen in Sotsji volgde. Onze schaatstalenten deden het goed en ik dacht, oh leuk....even een omslagfoto voor Facebook freubelen.Tenslotte staan wij bekend als "Van der Sijde Hout van Oranje" en hebben we wat met sport.... Dus ik knutselde even in PowerPoint wat medailles aan elkaar en ik sloeg het op als een afbeelding. Ik wachtte tot de laatste Nederlander klaar was en de medailles in de pocket...en huppekee, omslag wijzigen. Ik heb dus blijkbaar weer niet zóveel verstand van schaatsen dat ik had kunnen weten dat dit zou leiden tot een bijna dagelijkse verplichte update van nog meer medailles...en nog meer...en nog meer. Maar ik doe het graag hoor :-)...

vrijdag 14 februari 2014

14 februari 2014 - DNA sessie

De houten boom/kapstok
om de kernwaarden
symbolisch aan op te hangen
Net als je verkondigt inspiratieloos te zijn, krijg je een mooi, en zeer royaal, marketing budget in je schoot geworpen. Zie je wel....een mooi staaltje gedachtenkracht, ik wist wel dat ik het in me had :-)! Eén van onze leveranciers schiet ons te hulp, een soort crowdfunding maar dan anders. Het is werkelijk een hele welkome verrassing en het helpt me uit de spagaat van veel plannen hebben maar geen budget. Hiermee kunnen we ons communicatieplan voor 2014 wel een flinke boost geven. We zijn blij....en het is net op tijd want de DNA sessie met onze marketing en communicatie dame Jeanette Goudswaard stond al gepland voor vandaag. Voordat wij onze marketing en pr activiteiten voor 2014 en 2015 uit kunnen gaan schrijven, moeten wij eerst weer even terug naar de basis, het DNA van ons bedrijf benoemen.

dinsdag 11 februari 2014

11 februari 2014 - Hartfactoren

12 stuks in omloop
of toch zelf opgegeten?
De jaaropgaven zijn binnen. En zoals altijd, zit daar een streng briefje bij van de loonadministratie met de mededeling dat ze slechts één maal verstrekt worden....compleet mét grote uitroeptekens. Niet laten slingeren maar er officiële post van maken.  Leuke post is anders....maar ik kan het natuurlijk wel een beetje "opleuken", bedenk ik me. Vrijdag 14 februari is het Valentijnsdag.....als ik iedereen nu eens een beetje op weg help? Onder het mom van de onverbiddelijke kracht van hartelijkheid doe ik er voor iedereen een doos chocolaatjes en een kaart bij...let wel, om zelf te schrijven én om weg te geven! Je kunt het één groot commercieel gebeuren vinden maar of je nu een anonieme liefde hebt of extra aandacht aan je geliefde wilt besteden, een beetje hartelijkheid kost niets! Soms heb je even een zetje nodig. Ben benieuwd wie hem uiteindelijk écht weggegeven heeft en niet stiekem zelf opgesnoept heeft.

vrijdag 31 januari 2014

31 januari 2014 - Waar is Wickie de Viking?

Help, ik zoek inspiratie!
We maken in januari een vliegende start. Het is lekker druk, de winter blijft uit (wat niet leuk is voor schaats- en sneeuwfanaten maar wel prettig voor de handel) en we hebben 2013 overleefd. Geen enkele reden waarom ik zelf niet vol gas zou kunnen gaan! We hebben er tenslotte zin an...maar het zogenaamde schetsboek blijft leeg. Angstig leeg.... Normaliter ben ik een soort Wickie de Viking (ja, zo oud ben ik al) dan wrijf ik even langs mijn neus en voila...er schiet boven mijn hoofd een lampje aan met een briljant idee. Van één idee volgt het andere en in no time heb ik een jaarplanning in beeld en weet ik wát, en hóe we het gaan doen. Maar nu even niet....

woensdag 15 januari 2014

15 januari 2014 - Kleine Greetje uit de Polder

Samen Unique zijn
videoboodschap 1990
Op het gebied van klantvriendelijkheid ben ik in de jaren negentig min of meer gedrild bij Unique Uitzendbureau. Dit was mijn eerste echte werkgever en ik heb er een aantal jaren als intercedente gewerkt. Wat heb ik dáár veel geleerd! Ik was tenslotte echt nog de "kleine Greetje uit de polder" maar blijkbaar zag ik er volwassen genoeg uit om op te mogen treden in de nieuwe bedrijfsfilm Samen Unique Zijn. Samen met een aantal collega's maar ook met bekende acteurs zoals Monique Rogier, Jan Douwe Kroeske....en hoe heet ie...Eddy, uit die grappige serie van toen. In deze videoboodschap vertelden wij aan onze (potentiële) klanten wie wij waren en wat wij voor hen konden betekenen. Aangevuld met kleine toneelstukjes van praktijksituaties die moesten onderstrepen hoe fijn én noodzakelijk het was om met óns zaken te doen. Storytelling ten top eigenlijk en heel vooruitstrevend voor die tijd. Ik heb hem vandaag teruggekeken....=>

maandag 13 januari 2014

13 januari 2014 - Groen gas

en dan in het groen :-)..
Ja, u leest het goed... groen gas. Misschien was voorheen het gas groener bij de buren, nu niet meer, wij hebben per 1 januari 2014 ook groen gas. En groene elektriciteit. Sorry maar ik doe er ook een beetje lacherig over want hoewel wij graag mee willen werken aan een betere wereld, en ik ook graag in sprookjes zou willen geloven, toch blijf ik me altijd afvragen hoe groen groen nu eigenlijk is. Niettemin hebben wij afgelopen zomer, samen met een aantal andere bedrijven hier op dit industrieterrein, onze handtekening gezet onder een collectief energiecontract. Je kon "normaal" en "groen" aanvinken, en wij hebben toch maar voor groen gekozen. Net iets duurder, maar nog steeds goedkoper, omdat het collectief is. En aangezien wij met regelmaat van onze relaties de vraag krijgen hoe hoog wij scoren op de CO2 neutraal ladder, kunnen wij nu in ieder geval zeggen dat ons gas- en elektriciteitsgebruik CO2 neutraal is omdat het afkomstig is uit hernieuwbare energiebronnen. Nu nog een keer opzoeken hoe dat dan zit met die hernieuwbare energiebronnen....
 

donderdag 9 januari 2014

9 januari 2014 - Steenbokken

Miranda krijgt een roze
runnershesje ivm haar
voornemen deel te nemen
aan de Electric Run
In januari starten we altijd gelijk met flink wat verjaardagen; Burgo, Miranda, Jos en Lies. Aardig wat Steenbokken in ons team dus...Even googlen en de typische eigenschappen van een Steenbok springen in beeld; praktisch en verstandig, ambitieus en gedisciplineerd, geduldig en voorzicht, grappig en gereserveerd. Er staat ook nog een rijtje...ehe....wat minder positieve eigenschappen, zeg maar. In het kader van inzetten op (aangeboren) talent, zal ik deze minpuntjes hier niet noteren. De meeste mensen zijn tenslotte beter in staat van zichzelf minpunten te noemen, dan pluspunten. Eigenlijk is dat wel heel apart. Bij de Steenbok staat ook dat je er als werkgever in ieder geval op kunt rekenen dat ze goed werk leveren. Dat klinkt goed!
 

maandag 6 januari 2014

6 januari 2014 - Orthorexia

Wat is een gezond ontbijt?
Het is inmiddels traditie, na de Kerstsluiting met het gehele team starten met een Nieuwjaarsontbijt. Gewoon een eenvoudig buffet, op de balie van de winkel. Wat ook traditie is, is dat de beste wensen veelal hoestend, proestend en snotterend uitgedeeld worden. Een eerste week vrij is afkicken (en vlak de Kerst-stress niet uit) en in de tweede week komt de ontspanning, helaas vaak gepaard met een gevoel van algehele malaise. Waarschijnlijk juist door die ontspanning. Oké, oké en misschien iets meer alcohol, minder beweging en meer eten tijdens de feestdagen. Al met al was de verkoudheid ook mijn deur niet voorbij gegaan. Blijkbaar gedij ik ook beter bij rust, regelmaat en reinheid (lees: gewoon werken.....).
En wat betreft die reinheid ..=>