Keurmerk van de Gemeente Haarlem voor Coffeeshops |
Wat gelukkig niet verandert, is dat nog steeds geldt: wie betaalt, bepaalt, en dáár gingen wij voor aan tafel vanmiddag. We hebben een klein vooronderzoek gedaan van de (groen)keurmerken die een groot aantal van onze klanten voeren. Wat we willen weten is wat er van ons, als leverancier van hout, wordt gevraagd als wij willen leveren aan deze bedrijven. En wat kunnen wij doen om het onze klanten nóg gemakkelijker te maken bij het nastreven van hun idealen? In de meeste keurmerkomschrijvingen staat dat het hout moet zijn voorzien van een duurzaamheidskeurmerk. Punt. Niet meer en niet minder. We vervolgen ons onderzoekje want waarom kiezen veel van deze bedrijven dan toch niet voor hout wat voorzien is van een FSC of PEFC certificaat? Is dat alleen een prijskwestie (in veel gevallen is gecertificeerd hout, net als veel biologische en fairtrade artikelen, duurder) of speelt hier wat anders? We duiken er nog wat dieper in want wij weigeren te geloven dat dit een massaal ontduiken van de keurmerkspelregels is. Bij navraag blijkt dat negen van de tien keer duurzaamheid en legaliteit op één hoop gegooid wordt. Maar legaal hout is niet per definitie duurzaam!! Er zijn namelijk méér keuze mogelijkheden dan het kopen van hout waar Greenpeace de ketting voor aan de poort gooit of het kopen van hout uit duurzaam beheerde bossen! Ik ben zó verbaast over deze uitkomst dat ik grappig verkondig dat wij, net als in de Haarlemse coffeeshops, ook maar met kleurcodes moeten gaan werken. Groen voor soft, geel voor medium en blauw voor strong. Maar dan anders....Als we hier al iets voor onze klanten kunnen betekenen, dan is het wel de uitleg eenvoudiger maken. We gaan aan de slag.