Vaak is het ook een “ons kent ons” verhaal en dus
laagdrempelig voor de aanvrager, én met een hoge gunfactor. Maar als "ons ons kent",
waarom bleek vorig jaar dan uit marktonderzoek én uit onze omzetcijfers, dat de regionale bekendheid voor wat betreft de verkoop aan particulieren te wensen over
liet? Dat snap ik niet.... en het is toch echt niet zo dat als je op Google "sponsor gezocht" in tikt , gelijk onze bedrijfsnaam komt bovendrijven. Bijzonder vind ik ook dat er zelfs specifiek naar gratis materialen gevraagd wordt die al enige tijd uit ons assortiment zijn of niet goed
lopen. Zal ik eens wat noemen? Tuinhuisjes (ja, hoor of wij die gratis willen
leveren .....), schommels, picknicktafels,
plantenbakken… Allemaal artikelen die de consument al jaren niet of nauwelijks
meer bij ons koopt omdat het via internet veel goedkoper is!!! Ik kan vier blogitems met redenen
verzinnen waarom het goedkoper is en misschien ga ik dat ook nog wel een keer doen maar die ene reden
moet me vandaag toch van het hart. Bij de meeste internetbedrijfjes
speelt "ons kent ons" geen rol en is er geen sprake van een gunfactor dus zij worden ook niet
gebeld, hoeven niemand met veel geduld en vriendelijkheid te woord te staan en hoeven niets gratis weg te geven. De kans dat je
via een internetbedrijf een dorpsgenoot treft, of iemand die jouw sportclub
kent of zich verbonden voelt met een lokaal initiatief, is bijna nihil dus
waarom zouden zij iets voor jou doen?
Nu is dit geen betoog van “Voor wat, hoort wat…” want mij is geleerd te delen zonder dat je er direct iets voor terug verwacht maar ik ben
ook opgegroeid met de overtuiging dat je elkaar iets moet gunnen. Waarom sponsoren wij? Het is het creëren van goodwill, pr staat voor public relations of wel, het opbouwen van een publieke relatie. Want als "ons ons kent", dan kun je er op vertrouwen dat jouw bedrijfsnaam ook bij iemand opkomt als er vraag is naar een product of dienst die jij levert, toch? Dus ook het besef dat er, vaak zelfs bij jou op de hoek van de straat, een bedrijf zit met werknemers die de kennis hebben, of zelfs jou kennen en jou graag van dienst zijn. De kans is groot dat er een schoonzusje van een neef werkt of een dochter van de buurvrouw die onlangs op een verjaardag nog vertelde hoe blij zij is dat ze nog een baan heeft.....in deze tijd. En dat is heel bijzonder als je ervan uitgaat dat internetbedrijfjes zonder de "ons kent ons" beleving....ondanks of juist dankzij deze tijd....toch de grootste gunfactor blijken te hebben. vrijdag 18 juli 2014
18 juli 2014 - Kent ons ons wel?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.