19 december 2013 - Azijnzeikers

Uit 365 dagen van
David de Kock

Vorige week vroeg iemand op de zaak aan mij: “Hebben jullie een goed jaar gehad?” Ik hoorde mezelf zeggen dat 2013 voor ons een heel slecht jaar was. Ik doelde natuurlijk op de sterk achterblijvende omzet. Misschien heb ik zelfs wel het woord dramatisch gebruikt, om mijn woorden en mijn gevoel voor drama een beetje kracht bij te zetten. Potver….dacht ik later; het was helemaal geen slecht jaar! Waarom zeg ik dat nou? Ik ben toch diegene die zo hard roept dat het bij het ondernemen om de maximalisatie van impact gaat en niet alleen om maximalisatie van winst? Ja, financieel was het verliesgevend en dat is voor een onderneming geen gezonde situatie. Anderzijds hebben wij ook bewuste keuzes gemaakt en goed overdacht welk verlies we konden hebben en de daarbij behorende scenario’s besproken. Maar als we het over impact hebben, dan zijn er het afgelopen jaar ontelbare momenten geweest waar ik alsnog een hele diepe buiging uit dankbaarheid voor maak. En ik weet zeker dat dit voor Goris, en veel van mijn collega’s hier, ook geldt. Waarom laat ik me dan toch uitnodigen om te klagen? ......=>

10 december 2013 - Wie betaalt, bepaalt

Keurmerk van de
Gemeente Haarlem
voor Coffeeshops

Een brainstormsessie met Jos en Corina over een aantal verkoopactiviteiten voor 2014. Vorige week hebben zij samen al wat onderwerpen besproken. Vandaag mag ik er mijn creatieve licht op laten schijnen. Altijd leuk .....én inspirerend. Het lukte me tot voor kort nog niet om een doorkijkje te hebben naar 2014 maar sinds een paar dagen trekt de mist op en kan ik het al weer een beetje zien. We bespreken ook het oerwoud aan keurmerken en onze kennis- en adviesfunctie. Wat opvalt is dat het woord "duurzaamheid" inmiddels zijn geloofwaardigheid verliest en het groen lijkt het nieuwe rood te worden. Wat is nog écht? En waar zit men tegenwoordig niet met een mega loep bovenop? En hoe zit dat eigenlijk met onze idealen en die van onze klanten?......... =>

2 december 2013 - 4 ontbijtjes

Toch een prijskaartje
geprikt op de foto
van Trinke van Dam.

We hadden de vraag al eerder gehad maar nu het artikel in het AD heeft gestaan, worden wij vandaag weer diverse malen gebeld of ons boek te koop is. Te koop??! Tjonge.... wat moeten wij met die vraag? Het is natuurlijk een beperkte oplage en uiteindelijk heeft het boek ook veel geld gekost maar kunnen, of moeten, we hier dan geld voor vragen? Als ik de eerste vragen wegwimpel met: "Joh, je kunt er best één krijgen", hoor ik dat men dat niet wil of dat niet prettig vindt. Men voelt zich bezwaard, zo iets. Ik snap dat ook wel. Even speel ik met de gedachte om er een experimentje van "waardebepaling achteraf" op los te laten maar dat is misschien weer een brug te ver. Dus we besluiten er uiteindelijk toch een prijskaartje op te plakken, een artikelnummer aan te hangen en het boek in de winkel te koop aan te bieden. Op de ene of andere manier merk ik dat ik het (vragen van geld voor het boek) toch probeer te vergoelijken, ....=>