 |
Op vrijdag wordt er
voor elkaar "gekookt". |
Ik behoor niet tot de genodigden maar dat is een eigen keuze. Op vrijdag wordt er namelijk voor elkaar "gekookt". Ja, gekookt tussen aanhalingstekens want we hebben een kantine, een dartbord en een magnetron dus blijft het een kwestie van iets opwarmen of iets ophalen van de frietzaak. Toch houd ik van dit soort tradities. Ik denk niet dat het een heel gevarieerd, schijf van vijf, gebeuren is maar het idee is leuk. Alleen daarom al omarm ik het. Ik weet inmiddels dat de gehaktballetjes van Frank zijn moeder favoriet zijn. Het is dat ik weet dat Frank een hele goede koekenbakker is en hij het werk in de keuken niet schuwt, anders had ik keihard "Boehoe" geroepen. Als volwassen vent je moeder iets klaar laten maken voor je collega's is een beetje dubieus maar het is Frank vergeven.
Ik zei al, Frank is een ware koekenbakker en sinds we dat fruitabonnement hebben (een geen snoeppot meer) gaat de vlag uit als iemand iets van zoetigheid mee naar de zaak neemt. Ik moet het toegeven, mijn ogen gaan er ook door glinsteren. Ik ben namelijk een ware zoetekauw maar probeer suiker zoveel mogelijk te mijden. Thuis heb ik het niet, dus mijn enige kans is op de zaak. Hilarisch was het dus ook toen ik slechts één blik op de koffiekoeken naast Frank wierp en hij direct, en heel streng, aan mij vroeg: "Heb je je dagelijkse fruit al op?"
