31 oktober 2013 - Praatje Poep

Johan tikt het kaartje met
specificaties op de order.

As ik Johan zo'n partij zie klaarmaken, dan hoop ik altijd dat daar een leuk verhaal aan vast zit. Een mooie opdracht en een bijzondere toepassing. "Mooi partijtje balken zeg. Waar is het voor, Johan?" "Nou, zegt ie, het is stophout." Oh, dat klinkt niet heel romantisch, denk ik dan. Ik probeer het nog eens en na wat aandringen, begrijp ik dat het hout gebruikt gaat worden bij rioleringswerkzaamheden. In het zakje ernaast zitten zogenaamde kespen. Het is misschien geen heel romantisch beeld wat ik erbij krijg maar toch is het een klein verhaaltje. Geen broodje aap maar een praatje poep.

30 oktober 2013 - Ik zie ze graag vliegen!

Jaco bekijkt de registraties
van de nestkastjes.

Zo af en toe brengt een wat oudere heer een bezoek aan ons bedrijf. Hij komt niet uit het dorp maar hij heeft duidelijk een missie. Hij komt afval hout halen wat hij gebruikt voor het maken van nestkastjes. Om zijn dankbaarheid te tonen, krijgen wij soms wat van zijn creaties. Die wij onderling weer verdelen en thuis ophangen. Net toen wij ons af gingen vragen of wij deze vriendelijke mijnheer nog wel terug zouden zien (hij is tenslotte al op leeftijd), bracht hij ons weer een bezoek en overhandigde hij ons foto's en een aantal lijsten. Op de lijsten stond heel nauwkeurig bijgehouden waar ze de nestkastjes hadden opgehangen, welke vogels er in hadden genesteld, en of ze eieren hadden gelegd.

29 oktober 2013 - Boom wordt hond

Leo lost, heel voorzichtig,
de zojuist gearriveerde
hond.

Als dierenliefhebber begrijp ik heel goed waar die behoefte, om je je huisdier te vereeuwigen, vandaan komt. Toen mijn eerste hond dood ging, kreeg ik van mijn ouders een press-papier met daarin een lasergravure van de overleden Loeki. Een mooi gebaar en een blijvende herinnering. Minder voor de hand liggend misschien is een kunstwerk van hout, gemaakt door een zogenaamde kettingzaag artiest. Toch zien wij er in ons vak regelmatig één voorbij komen. Uilen, roofvogels, beren, indianen, noem maar op. Zo'n massief houten gebeuren komt meestal buiten te staan, in weer en wind. Wil je er enkele jaren plezier van hebben dan is het laten impregneren een goede keuze. Vandaag is er een hond gebracht.

28 oktober 2013 - Weertje mijnheertje!

Frank wordt opgepiept
voor stormschade en
snelt weg op zijn fiets.

Code Rood, Oranje of Paars? Ik weet het niet meer. In ieder geval geven ze bij het KNMI, sinds gisterenavond al, verontrustende berichten. Er komt storm, flinke storm en we worden geadviseerd met een zak over ons hoofd onder het bed te gaan zitten. Bij wijze van spreken dan.... Een aantal weken ervoor had ik een droom over een tsunami aan de Buitendijk en ik trof mijn paarden, meer dood dan levend, tussen de brokstukken van de stal aan. Bizarre droom (een ware nachtmerrie) maar ik ben er niet gerust op. Goris heeft een condoleance, Jos verdedigt het Van der Sijde fort en ik bewaak met samengeknepen billen thuis de dijk. En het is inderdaad behoorlijk onstuimig. Achteraf blijkt dat wij, in tegenstelling tot plekken elders in het land, er goed van af gekomen zijn.

25 oktober 2013 - Disco Inferno

Goris vandaag 52 jaar!

Het leuke van One photo a day is dat het echt foto's van vandaag zijn. Maar een jarige job fotograferen die net die dag vrij is, wordt wat moeilijk. Twee jaar geleden was dit natuurlijk wel een hele leuke foto dus, tegen mijn principes in, plaats ik vandaag deze. Toen vijftig, nu twee en vijftig en ik kan niet geloven dat het al weer twee jaar geleden is. Het is alsof wij die enorme Abraham pas net opgeruimd hebben. Corina Barendregt plaatst ook een reactie bij deze foto. Dat het als gisteren klinkt, dat Conquest Goris zijn 40ste verjaardag heeft mogen organiseren. Verbazing alom dat dit al weer 12 jaar geleden is!

24 oktober 2013 - Halloween

Leo poseert in  een oranje
schort als aanloop naar
zijn Halloween feestje.

Leo zit in het bestuur van het SKOS, een stichting wat cultureel werk organiseert voor het buurtschap Schenkeldijk. Voor morgen hebben ze een leuke Halloween avond op de agenda staan. Inmiddels hebben zich ca. 50 kinderen, tot 12 jaar, aangemeld! Trick or treat in donker, huis aan huis, in de meest angst aanjagende Halloween kostuums met lampions en lantaarns. Aansluitend is er een disco. Om die disco wat te verduisteren, en onze goede Van der Sijde wil te tonen, sponsoren wij gronddoek en mogen ze de feestlampjes lenen. "Wat trek jij aan, Leo?", vraag ik hem. Hij moet nog even verzinnen, en dus geef ik hem een oranje BBQ-schort wat al weken over de afdeling zwerft omdat dit bij een bestelling zat maar nog niet door iemand is toegeëigend.

23 oktober 2013 - Creatief met hout (opslag)

Goris en Frank bekijken
het resultaat.

Het doet een beetje pijn maar het geeft ook wel weer kansen. Het nodigt je in ieder geval weer uit om slimmer te werken en creatief te zijn. De kogel is door de kerk, de huur van de hardhoutloods is opgezegd en inmiddels grotendeels leeggereden. Hoewel dit een juist kostenbesparende actie is, moet nog wel geïnvesteerd worden in aanvullend stellingmateriaal. We hebben simpel weg onvoldoende lege stellingen. Na een dag sleutelen bekijken Goris en Frank het resultaat. Weer een wand waar we een grote voorraad van ons hardhout kwijt kunnen.

22 oktober 2013 - Zwarte Piet wie kent hem niet?

Iris en ik zijn gestart met de
"Sinterklaas" pakketten.

Het is inmiddels traditie. Geen kerstpakket maar wij geven onze trouwe klanten al jaren rond 5 december een Sinterklaascadeau. Compleet met eigen gemaakt rijm waarin we een soort reflectie geven op het afgelopen jaar. Een gedeelte van de voorpret is dan ook het zelf inpakken, en omdat dit vaak ook erg arbeidsintensief is, beginnen we daar vroeg mee. Vandaag dus... en net nu barst de Zwarte Piet discussie los. Ik besluit de paar honderd net geprinte sinterklaasgedichten, mét Zwarte Piet afbeelding toch in te vouwen. Gelukkig voelen deze Inpak Pieten zich niet gediscrimineerd en achtergesteld, bovendien zijn zij blond en zien zij erg wit van alle inspanningen want het is best een klus.

21 oktober 2013 - Niet achterlijk!

Frank poseert heel braaf in een
korte broek nu het opeens
"tropische" temperaturen zijn.

Ik hoef niet lang te zeuren als ik Frank voor One photo a day in een korte broek wil hebben. Sterker nog, het kost me nog geen 5 minuten en Frank is altijd wel in voor een geintje. Het is zo'n 18 graden Celsius en vandaag helpt Frank een dagje in de productie. Frank is langere tijd operator geweest en werkt nu niet meer achter maar voor, als verkoopadviseur. Frank weet als geen ander hoe het is om achter te werken. Laten wij helder zijn, als wij over de jongens achter praten, hebben we het niet over achter als in achterlijk, achtergesteld of achteraf. Overigens moeten wij het inmiddels over jongens én een meisje hebben. Sinds enige maanden stept ook Miranda daar rond. Nee, als wij het over achter, hebben we het over iedereen die niet hele dagen op kantoor zit, ....en dus achter werkt.

18 oktober 2013 - Trouwe viervoeters

Ook sommige klanten
en leveranciers
nemen hun hond
mee naar het werk.

Zoals veel van onze relaties weten, neem ik vaak één van mijn honden mee naar de zaak. Op enig moment was dat standaard en een langere tijd waren het er zelfs twee. Inmiddels hebben wij drie honden maar die allemaal mee naar het werk nemen, vind zelfs ik een beetje te gortig. Als niet hondenliefhebber wordt mijn hobby door Goris gedoogd, al zo'n 18 jaar. Toen ik ooit mijn eerste hond uit het asiel haalde, had ik een plan. Ik liet op de zaak door twee bondgenoten, Johan en Maarten, een kennel met houten hondenhok bouwen. Ik wist dat Goris een hond onder mijn bureau geen goed plan vond, maar als ik de hond wel mee kon nemen en overdag op de zaak in het kennel kon zetten (met allerlei bekenden en terreinactiviteiten om hem heen), dan hoefde hij niet hele dagen alleen thuis te zijn.

17 oktober 2013 - Little House on the Prairie

Leo en Michel willen
best ruiterpaden voor
mij uitzetten

Vorig jaar besloot ik af te zien van mijn zakelijke auto en dure leasecontract. Ik was dan wel erg gehecht aan deze mooie Volkswagen Transporter maar anderzijds vond ik de eigen bijdrage niet in verhouding staan met die 7 km woon-werkverkeer die ik dagelijks rijd. Jarenlang reed ik in mijn vrije tijd de Benelux door met mijn paardentrailer achter mijn bus, maar ook dat was inmiddels verleden tijd. Het stond gewoon niet meer in verhouding. Ik was echter nog niet van plan afscheid te nemen van het paardrijden en een cavia (zoals Trinke haar Fiat 500 noemt) voor een trailer zetten, is geen optie en bovendien strafbaar. Wat dan? In het kader van duurzaam ondernemen waarmaken, wat zou dan, de paardentrailer even niet meegerekend, wel mogelijk zijn? Een elektrisch auto?

15 oktober 2013 - Geraakt!

Overval op directie en
een hartverwarmend
betoog.

Ik zal er toch rekening mee moeten gaan houden. Mocht ik onverwacht het onderwerp van One photo a day zijn, dat ik ook eens wat anders aan heb dan die bloemenblouse. Ja, ik had er mijn neus in kunnen snuiten vandaag, dat had wel een idee geweest want tijdens de speech van Lies ging ik toch echt compleet door mijn hoeven. Ook Goris had het te kwaad want wij hadden, deze overval want zo voelde het echt, niet zien aankomen. Blijkbaar stond het al enige tijd op de planning maar was het juiste moment nog niet gevonden. Vanmiddag trok men toch de stoute schoenen aan en werden Goris en ik op de afdeling geroepen. Lies, misschien wel onze meest verlegen en introverte collega, nam het woord.

14 oktober 2013 - Wild West



Spoedberaad achter
gesloten deuren.

Ook al is het nu financieel passen en meten, er is wat ons betreft geen enkele reden waarom de bank nu volop in onze nek moet komen hijgen of mails met dreigementen moet sturen. Ik worstel een beetje met de woorden want enerzijds sta ik te popelen om hier te vertellen hoe ik me écht voel, anderzijds wil ik discreet blijven. Hoe open wij zelf ook zijn en hoe transparant onze bedrijfscultuur ook is, sommige zaken kunnen beter binnenskamers blijven. Boos of niet. Hoe dan ook, vandaag zitten wij met de accountant rond de tafel om de derde kwartaalcijfers te bespreken. En wat discretie betreft. In ons jubileumboek zijn wij ook discreet gebleven

11 oktober 2013 - Vrijdag gehaktdag

Op vrijdag wordt er
voor elkaar "gekookt".

Ik behoor niet tot de genodigden maar dat is een eigen keuze. Op vrijdag wordt er namelijk voor elkaar "gekookt". Ja, gekookt tussen aanhalingstekens want we hebben een kantine, een dartbord en een magnetron dus blijft het een kwestie van iets opwarmen of iets ophalen van de frietzaak. Toch houd ik van dit soort tradities. Ik denk niet dat het een heel gevarieerd, schijf van vijf, gebeuren is maar het idee is leuk. Alleen daarom al omarm ik het. Ik weet inmiddels dat de gehaktballetjes van Frank zijn moeder favoriet zijn. Het is dat ik weet dat Frank een hele goede koekenbakker is en hij het werk in de keuken niet schuwt, anders had ik keihard "Boehoe" geroepen. Als volwassen vent je moeder iets klaar laten maken voor je collega's is een beetje dubieus maar het is Frank vergeven.

10 oktober 2013 - Stofzuiger

Hoe deze foto een ware
hit werd....

Sinds we die One photo a day campagne begonnen zijn, verbazen wij ons nog dagelijks over het succes. Onze Facebook pagina is er zeker goed door bekeken en aan de statistieken te zien, wordt het bereik iedere dag groter. Grappig.....het is tenslotte als een geintje begonnen en het commerciële nut is ook niet te meten. Dat hoeft ook niet, wij wilden wel wat meer doen aan onze regionale bekendheid. Dit helpt daar zeker aan mee. Gelukkig hoef ik niet alle dagen zelf een spontaan kiekmoment te kiezen. Vaak genoeg krijg ik er in de ochtend al één op de mail als suggestie. Het principe is wel dat het wel een foto van díe dag moet zijn, of in het ergste geval van een dag of twee ervoor maar zo realtime mogelijk. Dat lukt tot nu toe goed.

8 oktober 2013 - In weer en wind

Jaco sportief op de fiets
naar de zaak.

Bewonderenswaardig op zijn minst. Jaco komt zo goed als iedere werkdag met de racefiets naar de zaak. Hij woont niet net als (bijna) de rest van ons om de hoek, maar in Zwijndrecht. Met daglicht kun je dat nog een fraaie rit noemen maar in regen en wind, én straks in donker, vind ik het best een riskante expeditie. Wij, bij Van der Sijde zijn wel een fietsvolkje, als ik zo eens in het fietsenhok kijk. Jaco, Frank, Michel, Lies, Louis en Johan zijn trouwe fietsers. Ooit Leo, herinner ik me, en Peter ook regelmaat. Van de dames ben ik de enige die soms met de fiets komt. Soms ja....sorry :-).    

26 september 2013 - Rectificatie

Sommige klanten zijn
hoogst verbaast dat een
modern bedrijf
zoals het onze nog
zo'n ouderwets
planbord heeft.

Mooi plekje voor een rectificatie, of beter gezegd aanvulling op het boek. Ja, weer dat boek :-). Nadat ik zelf maanden wakker gelegen heb van de angst dat ik iets of iemand in het boek zou vergeten, is nu mijn vader aan de beurt. Met de regelmaat van de klok komt er nu iets naar boven waarvan hij roept: "Dat zijn we vergeten!" Eerst kwamen de voormalige bedrijfsleiders aan bod. De opa van de nog immer met ons samenwerkende Wim Blok, staat er niet in, ondanks dat hij toch enige tijd bedrijfsleider is geweest. En vandaag schiet hem iets te binnen over het katern Logistiek en Transport door de jaren heen aan bod. We zijn De Jong Transport vergeten in de opsomming van dit katern. En er zat nog wel zo'n mooi verhaal aan vast, zegt Pa.

25 september 2013 - Happy family

Het verkoopeiland in beeld.
Doel is korte lijnen in
de communicatie maar het
valt niet altijd mee iedere
dag op elkaars lip te zitten.

Als je al deze berichten leest, zou je gemakkelijk kunnen denken dat wij iedere dag opnieuw one happy family zijn. Ik herinner me zo'n tv reclame. Wat was het? Iets Zonnatura-achtigs met een zoetsappig achtergrond muziekje en mensen met onnatuurlijk witte tanden. Nee, daar zouden wij geen model voor kunnen staan. Sterker nog, ik zou dat niet eens willen! Daar waar je met pakweg 13 personen op een klein aantal vierkante meters zit, valt het echt niet mee om altijd maar met een stralende glimlach achter je bureau te zitten. Je soms ergeren, boos zijn en er goed de balen van hebben, is volkomen normaal en wat mij betreft ook gezond. Allemaal uniek, verschillende talenten maar ook grote verschillen in levensfases, eigenaardigheden en zelfs godsdienstovertuigingen.

24 september 2013 - Sijdelinks

Iris sorteert de foto's
die wij de afgelopen
anderhalf jaar opgesnord
hebben voor
ons Jubileumboek. 

Komt ie weer, alsof ik het over niets anders meer kan hebben.....dat jubileumboek :-). Ook Iris is het afgelopen jaar actief betrokken geweest bij dit project. Het boek is gereed voor de drukker maar overal staan nog dozen met foto's, documenten, krantenknipsels en allerlei andere paperassen wat als research materiaal gebruikt is. Op enig moment moet je het toch beetpakken en opruimen. Foto's die wij geleend hebben, moeten ook weer terug naar de rechtmatige eigenaar. Het boek is nu een mooie samenvatting al kun je niet alle anekdotes en leuke foto's plaatsen. Voor het onderzoek voor het boek, hebben we hebben veel gehad aan alle bedrijfsblaadjes, intern beter bekend als de Sijdelinks.

23 september 2013 - Haat liefde verhouding





Leo rijdt de nieuwe stellingen
vol. Hij is super trots dat
het er nu weer
overzichtelijk
en strak uitziet.

Het had even wat voeten in aarde en het besluit deed bij sommigen wat stof opwaaien. Het opzeggen van de huur van de hardhout loods. Toch was het voor ons een eenvoudig rekensommetje. Het is onhandig, en het zal wat creativiteit met de opslag vragen, maar het is máár een loods en als de keuze is sleutelen aan loonkosten of de huur van deze loods opzeggen, dan is de keuze snel gemaakt. We hebben een bijzondere relatie met deze loods. Ooit als investering zelf gebouwd. Een tijdje verhuurd en toen toch verkocht. De afgelopen jaren hebben wij de loods weer gehuurd en nu dus weer opgezegd. Klinkt als een haat liefde verhouding :-).  

19 september 2013 - Infobesitas

Goris aan de slag met de
dagelijkse bankzaken,
 én de uitgaande post,
twee pakketjes.

Met regelmaat worden er pakketjes verstuurd. Vandaag twee mooie schrijfmappen voor twee jubilerende directieleden maar ook een knuffel voor een ernstig ziek kindje van een klant. Kleine moeite, groot plezier maar je moet wel goed op de hoogte zijn. Het helpt dat veel van onze mensen van naturen heel nieuwsgierig zijn, dus veel weten. Ook helpt het als je via Social Media niet alleen maar "uitzend" maar ook informatie haalt. Zelf roep ik vaak dat ik last heb van infobesitas. Het is bijna niet bij te houden wat er op een dag allemaal aan informatie over je heen gestort wordt!

18 september 2013 - Social Media

Die stralende lach van
Frank is er niet voor
niets. Hij heeft deze
week zijn vriendin
ten huwelijk gevraagd!

En hoe weten wij dat, dat onze Romeo zijn Julia gevraagd heeft? Nou, via Facebook natuurlijk! Omdat Social Media niet meer weg te denk is uit ons leven, hebben wij hier in 2012 en 2013 een SijdKick thema van gemaakt. Je kunt het maar beter omarmen dan het boycotten, dachten wij. Waar nodig maakten wij mensen wegwijs en hielpen wij met het opstarten van een Facebook account en adviseerden wij over privacy en accountinstellingen. Onze hobby fotografen, Sjanie en Iris, maakten portretfoto's die men kon gebruiken voor hen profiel. Wij hebben ook spelregels opgesteld. Hoe om te gaan met Social Media in relatie tot het  werk en hoe word je ambassadeur van Van der Sijde Hout.

17 september 2013 - Prinsjesdag

Prinsjesdag! Lies, Peter
en Michel hier met
het houten koffertje.

Het is even onwennig, de dagelijkse zoektocht naar een spontane One photo a day maar een foto vinden op Prinsjesdag is natuurlijk een inkoppertje. Normaal zit Michel op het verkoopeiland maar er zijn momenteel veel spoedklussen in de productie. Er wordt momenteel eerst intern naar een oplossing gekeken voordat we hulptroepen van buiten de organisatie invliegen. Michel, Frank en Jaco helpen Lies en Peter op toerbeurt in de productie en zo krijgen we de orders toch op tijd af. Toen we in 2009 het verandertraject in gingen en wij ons SijdKick thema: "Samen werken, samen leren" opstartte, hebben we met regelmaat een stoelendans gedaan.

16 september 2013 - Campagne vrienden #vanhout

Corina doet haar rugoefeningen
tijdens lunchpauze en Pepper
helpt haar daarbij.

Toen we deze foto van Corina en Pepper maakten, werd de campagne vrienden #vanhout gestart. Op dat moment realiseerden wij ons dat wij met One photo a day onze eigen vrienden #vanhout via Facebook in beeld konden brengen. Ik moest gelijk denken aan een column van Ben Tiggelaar. Hij schreef ooit een leuk stukje over het omruilen van kleurpotloden voor zijn dochter. In een échte winkel. De moraal van het verhaal was dat hij blij werd van het échte contact. Een ander contact dan als je iets via internet koopt. Hij gaf aan blij te worden van het contact met échte mensen met échte productkennis, die écht zin hebben in de dag en in de klant.